Merlina's fotoblog
dinsdag, oktober 26, 2004
 
Verhuis

Gisteren nog een kast gaan ineen kloppen in het huisje. Yep ineen kloppen. het was 1 van onze "kleerkasten". Plankjes tussen twee houten staandersdingen vijzen was totaal geen probleem. De Pigi heeft zelfs flinkjes meegeholpen :) Maar toen er zo verstevigende ijzeren(?) baren aan de achterkant dienden bevestigd worden zaten we met een probleem: de Ikeamensen hadden vergeten er gaatjes voor te boren. Maar dat was al vlug opgelost toen ik de Ikea-hamer zag liggen op de grond. Terwijl mijn liefje de staven vast hield sloeg ik er lustig op los en nu is er al 1 kleerkast klaar. En ook onze beide hangrekjes voor in de kastkamer zijn klaar: de schattie heeft die helemaal alleen in elkaar geprutst. Whiiiiii. Helaas heeft 1 ervan het niet overleefd. Maar met een beetje tape is dat zo te verhelpen. :)

Gisteren ook bij het liefje blijven slapen wat dus wil zeggen dat ik 's morgens de trein terug naar Kortrijk neem. En omdat ik het beu ben om steeds ticketten te kopen voor niks doe ik dat dus niet meer. Ik heb een nieuwe strategie ontwikkeld: je stapt zonder ticket op de trein en dan zit je de hele reis met het geld in je handen. Komt de conducteur niet dan heb je niet betaald. Komt hij wel (wat altijd zo is als je geen ticket hebt) dan lijkt het alsof je al die hele tijd wou betalen. Helaas alleen toe te passen op overvolle treinen. Heb je als excuus dat je moeilijk over al die mensen kon klauteren om de conducteur te zoeken.
Maar deze morgen (toen ik geen ticket had, du-uh!) was er wel een heel dom exemplaar van die rare soort "conducteurs" op de trein Ik zat flinkjes klaar met mijn centjes, als een brave burger bereid om te betalen maar nee. Hij zei dat een ticket duurder is op de trein en dat het jammer wasa dat ik hem niet opgezocht had toen ik ed trein opstapte. Ja hallo als ik hem had gezien dan had ik wel op het andere deel ingestapt. Dus werd het een duurder kaartje. Zei em.
Ik betaalde evenveel als aan het loket. :)
|
zondag, oktober 24, 2004
 
De eerste nacht

Terwijl zaterdag elke zichzelf respecterende dyke in Gent was, waren de schattie's bezig met hun huisje te poetsen, Ikea-stuff in elkaar te prutsen, en het huis naar hun smaak in te richten. Geholpen door PaPiglet en warskinny krijgt ons huisje stilaan vorm, wordt het meer en meer thuis.
Nadat de tafel en een aantal Herman's, de kuipzetelkes en het Lack-tafelke in elkaar zaten kon het vermoeiende werk beginnen: inrichten.
De zetel vond al vlug zijn plaatsje, maar over de eettafel zijn we het nog steeds niet eens. Want als je die daar zet dan staat de bureau daar en dat gaat niet want dan krijg je hier allemaal dezelfde lijnstructuur enzoverder enzovoorts. Na veel pseudoprofessioneel gediscusieer werd er niks beslist.

Omdat we die dag twee jaar samen waren wou ik persé in ons eigen huisje slapen. PaPiglet had immers speciaal ons bed in elkaar gevloekt. De schattie was eerst een beetje weigerachtig, ze moest namelijk de volgende ochtend verschrikkelijk vroeg naar de ku(ns)texpo van haar werk. Maar omdat ik er zo veel belang aan hechtte hebben we onze eerste nacht in ons eigen huisje doorgebracht. Ik heb zalig geslapen in ons eigen grote bed met extragroot deken (anders maken we geheid ruzie), de sweetie ook hoop ik. We hebben elkaar een beetje misgelopen in ochtend: ik was nog slaapdronken toen ik haar uitwuifde.
Naast het zalige bed kan ik nog zeggen dat we in een drukke straat wonen waar ik zeker aan zal moeten wennen: in mijn ouderlijke huisje passeren er niet zo veel auto's en worden er ook geen echtelijke ruzie's uitgevochten om 8u 's morgens temidden de straat.

Hopelijk krijgen de rest van de meubels vlug hun complete vorm en kan ik deze week nog zeggen dat ik officieel ben verhuisd.
|
donderdag, oktober 21, 2004
 
Nooooooooooooooooooo!!!

Ik had een kadootje voor het tweejarig bestaan van de schattie en ik. Ik zei had. De wind (of een voorbijganger) is er mee vandoor. Toen ik stopte aan een rood licht tastte ik voor de zekerheid aan mijn kostbare waar en.. het was er niet meer. Mijn rugzak stond open, er flapperde 1 stukje stof heel erg triestig in de wind. Het is als het ware in lucht opgegaan. Dus mag ik er morgen nog es omgaan. Zou ik er moeten omgaan, want ik heb morgen busdienst en als ik terug kom zijn de winkels al gesloten. Dammit! (ze leest glammit! Ah geef toe je dacht er ook aan.. Nee??!!) Nu heb ik helemaal geen kado meer. De schattie gaat helemaal verdrietig zijn.
Nui ja ik kan altijd nog iets in elkaar knutselen... Uhu...
|
woensdag, oktober 20, 2004
 
Beslissingen...

Grijze muren zijn geschilderd, de slaapkamer is helemaal oranje, keukenkastejes zijn uitgekuist en er zit hier en daar al wat gerief in. Je zou zo beginnen denken dat het tijd wordt om vanalles in dozen te stoppen. Maar wat prop je daar nu eerst in?? Mijn CD's, mijn boeken, mijn DVD's?? Begin ik alvast mijn bureau te demonteren?? Als de schattie mij komt halen van hare kunstexpo wat steek ik dan al in de auto voor het huisje?? Mijn TV, stereo, PC, mijn 10 paar schoenen, de inhoud van mijn kleerkast?? Help, verhuizen is nog zo simpel nie...

Verder kom ik kotsslecht van al de mensen die vragen wanneer we in het huis trekken. Je weet wel: er een datum op plakken enzo.. Zotte mensen!! Take life the way it comes..
|
maandag, oktober 18, 2004
 
Het is een feit dat

- als je betaalt voor een treinticket de conducteur zich mijlen ver weg bevindt. Als je geen hebt gekocht dan verschijnt hij als een duiveltje een doosje exact 1 minuut nadat je bent opgestapt.

- ik een blauwe plek op mijn gat heb van het paardrijden.

- Warskinny onze Ikea-meubelen in elkaar prutst want hij heeft een weddenschap verloren. :)

- Les Mysteres een top drie plaats vooropstellen in het gay song festival.

- de slaapkamer van het huis geschilderd is door de schattie en haar papa. Dit in het oranje. Geen pasteloranje noch feloranje wist de schattie mij te vertellen.

- morgen hebben we een wasmachien en een droogkast.

- ik de kuren van mijn peecee kotsbeu ben. Ik schaf mij een portable aan.

- ik de kuren van mijn GSM kotsbeu ben. Ik heb mij vandaag een nieuwe aangeschaft.

- deze site te weinig upgedate wordt. Vandaar.....

OPROEP:
Loggers die heel veel tijd hebben, allerliefste lezertjes,

Ik zoek iemand(en) die zo af een toe een gastpost wil(len) plaatsen. Niet zo maar een postje, maar een postje van hoe je denkt dat ik mij dagelijks gedraag. Een postje "ala Merlina".
Laat die creativiteit stromen, bedenk de wildste avonturen (een clash met de NMBS, een oorlog met al mijn elektronische gerief,...) Het mag realistisch, maar hoeft dat niet te zijn. ;)

Dus mensen met verbeelding laat iets weten via de commentbox en dan geef ik je de nodige info om te posten.
|
dinsdag, oktober 12, 2004
 
Update en dit speciaal voor "de superster" van het handbalploegje. :)

Het wordt dus een beetje moeilijk om nog elke dag te posten nu ik full time werk (yep yep ik werk full time!!!!!) en ik elke dag naar de kiné moet. Verder lijk ik ook nog eens verslaafd te zijn geraakt aan slapen dus dat maakt het er niet beter op. :)

Met de verhuis is het een beetje op het gemak. We zijn zaterdag de Ikea gaan plunderen en maandag is de Pigi terug geweest om deze keer de juiste matras mee te nemen. De verf staat in het huis (nog steeds) te wachten op verfgrage handen. Er moet nog steeds geschuurd worden en muren moeten nog altijd afgewassen worden. Maar er is een lichtje aan het eind van de tunnel: volgende week maandag en dinsdag neemt mijn schattie's papa verlof om ons huis te schilderen. En mijn pa ging ook een handje toesteken. Oh en de verwarming werkte niet en ook het gasfornuis was niet helemaal in orde.. Wel morgen komen er een aantal mensen om dat in orde te maken. :)

op kiné/handbalvlak is het rustig. De kiné ontdekte een nieuwe pijne plaats en wist te melden dat er ooit es een scheurtje in mijn achillespees moet zijn geweest. Ook ga ik nog steeds naar training kijken. Vandaag werd ik getrakteerd op een ware speedchvergadering. Het was aangenaam en ik denk dat een aantal frustraties nu wat gaan minderen of dat er aan gewerkt zal worden. Jammer dat 1 iemand niet mee wou in het groepsgevoel en het aftrapte. Jammer voor haar. Sommige mensen zijn nu eenmaal niet gemaakt voor een ploegsport.. Of kunnen het niet altijd met woorden zeggen, eh Dimi ;)

En nu ga ik slapen. Oh en lieve bloggertjes wees niet bevreesd: het is niet omdat ik niet update dat ik jullie logjes niet lees. :)
|
donderdag, oktober 07, 2004
 
De strijd kan beginnen...

Vanochtend -na de weeral uiterst pijnlijke kiné- met de papa om DE verf geweest. Het wordt een bordeaux muur, de rest in het grijs in de living. De slaapkamer wordt oranje-beige-achtig...
Had ik nu nog tijd dan was ik er meteen aan begonnen. Helaas de wijze papa hield me tegen. Eerst het verschrikkelijke blauw van het raamkozijn en deuren scheuren en de verschillende muren afwassen. daarna kan er pas geschilderd worden. Het zal werken geblazen zijn... *zucht* Gelukkig neemt de Pigi's papa verlof om ons bij te staan. Of beter om alleen te staan, wij moeten helaas werken.

Swat ik ga nog vlug een "tukske" doen, om 7u45 uit je bed moeten voor de idiote kiné terwijl ik er tot 14u kon blijven inliggen is niks voor mij...

Ps: kan iemand mij vertellen hoe het komt dat alles in de virtuele wereld heel erg roze/paars is. En zeg niet dat het aan mijn scherm ligt!!!
|
woensdag, oktober 06, 2004
 
Observator

Kijken naar een training is eigenlijk redelijk zielig.
Mensjes zien rondhupsen. Balletjes naar elkaar gooien. Weg en weer spurten. Geconcentreerde gezichten trekken.
Zuchten als er es iet niet gaat. Kwaad worden. Roepen op de trainer. Verveelde gezichten trekken bij de zoveelste preek.
Ja ik voelde er 'niet bij'. Ik wou mee zweten, mee vloeken, mee balen. verdomme!

Verder ben ik te weten gekomen dat sommige elektrische schokjes best wel aangenaam zijn en dat kiné massages niet echt iets zijn om naar te verlangen. Grrmbl!
|
dinsdag, oktober 05, 2004
 
Update

De dykedates van donderdag waren een gigantisch suucces. Samen uit gaan eten, op café zitten, verschillende filmkes zien,...
Het bizarre oude dametje die eigenlijk heel tragisch gewoon eenzaam was herinner ik mij als 1 van de hoogtepunten, naast de gezellige babbels natuurlijk! :)

Dit weekend was er meubelshoppen (sofa en keukentafel+stoelen), poetsen en mijn ploeg die het wat meer voor de wind gaat op handbalvlak. Heb je -natuurlijk- allemaal uitgebreid gelezen bij de schattie aka Pigi.

Verder zijn mijn beide ouders het huis komen bewonderen en brengt mijn pa donderdag de verf. Ook krijgen we een wasmachien. Jammer kunnen we met ons vuil kleren niet meer naar de ouders hossen zoals sommigen (vroeger???) plegen te doen.. ;-)

Oh en ik heb tendinitis(??) op mijn achillespees waardoor ik mag smeren met zalfjes, pillen slikken, ijs leggen, en naar de kiné mag hupsen. Ah en ook mag ik niet meer handballen tot de 24ste. Tsssk!
Maar nu kan ik lekker veel tijd besteden in ons huis: schilderen, poetsen en Ikea en andere stuff in elkaar prutsen. Zo zitten we hopelijk tegen ons twee-jarig koppelbestaan in ons eigen huisje.

|