woensdag, oktober 06, 2004
Observator
Kijken naar een training is eigenlijk redelijk zielig.
Mensjes zien rondhupsen. Balletjes naar elkaar gooien. Weg en weer spurten. Geconcentreerde gezichten trekken.
Zuchten als er es iet niet gaat. Kwaad worden. Roepen op de trainer. Verveelde gezichten trekken bij de zoveelste preek.
Ja ik voelde er 'niet bij'. Ik wou mee zweten, mee vloeken, mee balen. verdomme!
Verder ben ik te weten gekomen dat sommige elektrische schokjes best wel aangenaam zijn en dat kiné massages niet echt iets zijn om naar te verlangen. Grrmbl!
|