vrijdag, december 26, 2003
Stalker
Speciaal voor Gossip Girl "mijn verhaal".
Elke morgen neem ik de trein naar mijn schooltje en elke morgen is er weer dat gevoel: is hij er? Is hij er niet? Laat hij mij (en mijn schoolkameraadjes) eens met rust??
Mijn vriendjes en ik nemen altijs de trein naar Brugge van 08u02 en placeren ons in de laatste rokerscoupe. (binnenkort verdwijnt die traditie,whiiiiii!! Mijn kleren en haartjes zullen gelukkig zijn, die stank!) En sinds een aantal weken valt er ons een strandjeanet lastig. Hij probeert ons vriendje te zijn, stelt idiote vragen, vertelt zijn levensverhaal. Kortom die gast dringt zich op en hij heeft niet de minste sociale vaardigheden om te beseffen dat hij niet gewenst is.
Begrijp me niet verkeerd: ik leer graag nieuwe mensen kennen, maar niet op die manier.
wij:*bekijken foto's*
hij:*kijkt NIET subtiel over ons schouders en blokkeert zelfs op een bepaald moment mijn zicht*
wij:*trekken ogen op en besluiten hem te negeren*
hij:"seg draait eens ne foto were"
wij:*nemen de bepaalde foto omdat we stomverbaasd zijn door het arrogante lef van die opdringere gast*
hij:"is da nie uhm...." *wacht tot wij hem helpen*
Wij: "dat is ***** **** van de chiro in ****"
hij:"ahja, ik ken da gelijk toch niet..." "En waar ga je naartoe"
wij:*de loser weet dat al want hij stapt samen met ons af* "wij stappen af in hetzelfde station waar gij afstapt."
hij: "ah"
stilte
De volgende dagen probeert hij telkens bij ons aan te sluiten, aangemoedigd door een meisje van mijn klas dat het leuk vindt om hem allerlei dwaze vragen te stellen om dan die gast vierkant uit te lachen. Wat hij totaal niet door heeft. Zij stapt later op, dus zitten wij er wel mee opgescheept. Anyway ik ben al mijn tactische zelve geweest -hij weet ondertussen dat IK er niet van moet weten- maar hij blijft maar afkomen.
Hoe laag kun je zakken???
Ps: En niet zo van oooooh het arme ventje heeft geen vriendjes gaan doen ee, die gast is geweun irritant en ie stalkt ons en...en..... ie zaagt van 's morgens vroeg!!!
|